Każda kolejna powieść Colleen Hoover sprawia, że mam wrażenie, że autorka ta dołączyła już do grona moich ulubionych autorów. Jej niezwykle wciągające historie, świetnie kreowane postacie, niesamowicie lekki styl, który sprawia, że nie można oderwać się od ksiązki... To tylko kilka zalet, które posiada pani Hoover.

Uwielbiam sposób, w jaki autorka pisze o miłości. W jej powieściach nie jest ona taka prosta i łatwa, ale skomplikowana i trudna. Pozbawiona wszelkiej ckliwości, a pełna namiętności i uczucia. Jednocześnie piękna i wprawiająca czytelnika we wzruszenie. Było kilka momentów, gdy nie mogłam powstrzymać łez - były to zarówno łzy szczęścia i smutku. Niesamowici są również bohaterowie - każdy wykreowany w specyficzny sposób, ze swoimi wadami i zaletami. Są oni autentyczni, możemy wyobrazić sobie ich w realnym życiu. Kolejnym godnym podziwu aspektem są opisy psychologiczne. Skomplikowane uczucia bohaterów są opisane w niebywale prosty i zrozumiały sposób.

Najlepszą, według mnie, rzeczą w tej książce jest muzyka. Niezwykłym doświadczeniem było czytać i jednocześnie słuchać tekstów piosenek zamieszczonych w ksiązce. Było to niezwykle przejmujące przeżycie, które zbliżało jeszcze bardziej do bohaterów. Naprawdę gorąco polecam posłuchania piosenek stworzonych wspólnie przez Colleen Hoover i Griffina Petersona.

Maybe Someday opowiada o tym, że nawet kiedy w naszym życiu wszystko idzie źle trzeba mieć nadzieję. Trzeba wierzyć, że dla każdego z nas jest szansa na szczęście i nie wolno jej zaprzepaszczać. To opowieść o tym, że pomimo wszystkich przeciwności losu możemy dążyć do osiągnięcia swoich celów i tylko my możemy być tym, co nas ogranicza.